Í dag eru tímamót í lífi mínu hér í Kaupmannahöfn og eiginlega bara í lífinu yfirhöfuð. Ég er heima vegna íþróttameiðsla og ekki eftir neinar venjulegar íþróttir, nei kæru vinir meiðsli eftir akróbatík. Í gær fór ég í akróbatík og gerði einhverja gloríu með lærið á mér og núna er ég heima mjög upptekin við að bera á mig hitakrem og reyna gera ekkert sem reynir á vinstra lærið á mér. Ég ætlaði að fara í skólan og bara fylgjast með í movement analysis en málið er að til þess að fara í skólan þarf ég að labba niður 5 hæðir og hjóla í hálftíma. En góðu fréttirnar eru þær að ég massaði akróbatík tíman í gær, ég gat staðið á höndum ein og óstudd, farið niður í brú og staðið aftur upp eins míns liðs, farið upp í shoulder stand og nánast bara allt sem við höfum verið að æfa. Það var mjög hressandi og alveg þess virði að vera með bilað læri fyrir.

Ég verð að fara Oprah er að byrja...